พิทักษ์ ๒ หมายถึง ว. สันทัด. (ส. วิทกฺษ).
น. ชื่อเพลงไทยทํานองหนึ่ง.
[พิทูน] ว. วิทูร, ฉลาด, รอบรู้, ชํานาญ. (ดู วิทูร).
น. ต่างประเทศ. (ส. วิเทศ).
น. วิธาน, การจัดแจง, การทํา. (ป., ส. วิธาน).
น. งานที่จัดขึ้นตามลัทธิหรือความเชื่อถือตามขนบธรรมเนียมประเพณีเพื่อความขลังหรือความเป็นสิริมงคลเป็นต้น เช่นพระราชพิธีจรดพระนังคัลแรกนาขวัญ พิธีมงคลสมรส พิธีประสาทปริญญา; แบบอย่าง, ธรรมเนียม, เช่น ทำให้ถูกพิธี;การกําหนด เช่น ก็อยู่จนสิ้นชนมายุพิธีในเทพพู้น. (ม. คําหลวงทศพร). (ป., ส. วิธิ).
น. ผู้ดําเนินการในพิธี เช่น พิธีกรในงานมงคลสมรส, ผู้ดำเนินรายการเช่น พิธีกรในการสัมมนา.
น. การบูชา, แบบอย่างหรือแบบแผนต่าง ๆ ที่ปฏิบัติในทางศาสนา.